2019’UN EN İYİ ALBÜMLERİ

21 Aralık 2019

7631

2019…

Açıkçası, hiç beklemediğimiz bir şey oldu; Rock’n’roll yaşlandı. Halbuki erken ölmeliydik, torun torba sahibi olmamalıydık, iddiamız buydu. Miras, dedelerin peşlerinden giden teyzelerin, onların mezarına şarap döktüğü mekanlarda, çocuklarının onları insta story’lerine çekip “OMG annem Keith Richards’ı canlı izlemiş ve şu an onun mezarındayız WTF!” tarzı paylaşımlar yapmasından ibaret olacaktı. Olmadı, hepimiz ölemedik.

Keith Richards ve çetesi hala sağ. Lemmy gitti, Bowie bileğindeki dövmenin ısrarına dayanamayıp kim bilir hangi galakside yepyeni bir kabukla bambaşka bir sanat icra etmeye karar verdi, pop rock ikonlarından Roxette solisti Marie Fredriksen’i bile kaybettik ama hala çoğumuz hayattayız, sırayı bilmek mümkün değil. Ama işin güzel yanı şu ki babaanneler, dedeler, teyzeler, amcalar, abiler, ablalar, yeni yetmeler ve bebeler; dünya müzik tarihinde, rock’n’roll’un her yaşından her jenerasyondan, her alt ve üst türünden insan, ilk defa hayatta.

Modern toplum projesinin çöktüğü bu çağda, sadece ayakta kalanın bu müzik olmasının tek sırrı da bu. Hepimiz bir aradayız. Beğenin beğenmeyin, umurumuzda değilsiniz. Elli yaşında ve yirmi beşini geçmemiş hiç kimseyi beğenmeyen, yeni yapılan müzikleri anlamayan biri olabilirsiniz; “ay ortalık yaşlı dolu” diye ergen atarı yapan bir olmamış meyve de olabilirsiniz; “Eskiden her şey daha iyiydi yea” diye gezen alkolik bir otuzluk ya da “baydım baba ben o müzikten hacı” diye gezip her sabah plazaya yol alan arabasındaki yarım saatlik “me time”ında Napalm Death dinleyen eski bir Bakırköy/Yüksel memelisi de olabilirsiniz; fark etmez. İlk defa, hep birlikteyiz. Bu daha ne kadar sürer bilmiyorum ama bu, tarihte daha önce hiç olmadı. Tadını çıkarın. Bakın mesela;

90’ların başında Morbid Angel ünlü olurken hakkı yenilen Immolation, 2016’da yayınladığı mükemmel albüm “Atonement” sayesinde kariyerinin altın günlerini yaşıyor. Bu sadece death metal için bir örnek, diğer türleri düşünün. 2000 doğumlu pop yıldızları sahneye Iron Maiden tişörtü ile çıkıyor ve Bruce Dickinson dil kökü kanserini yendi, senden benden daha uzun süre hoplayıp zıplayarak iki buçuk saatlik setlerde şarkı söylüyor, bir yıl boyunca hem de. Hepimiz yirmi yıl önce heavy metal’i Black Sabbath’ın başlattığını düşünüyorduk ama sırf bağımsız blogları takip ederek bile Sabbath’ın o dönem müzik yapan bir sürü gruptan biri olduğunu, onların doğru zamanda doğru yerde olarak ünlü olduğunu öğrenebiliyoruz (Dikkat, bu cümle Sabbath’ın değerini küçültme amacı taşımamaktadır, insanlığın ortak zekasına müzikal anlamda bir övgü niteliğindedir:) Thrash metal’i sadece Big Four’dan ibaret zannedenlere Exodus’un kariyerini ayak üstü anlatabiliyoruz çünkü elimizde online ulaşabileceğiniz yüzlerce kaynak var. Düşünsenize, daha Robert Johnson ilk blues şarkılarına imza atarken “Me & The Devil Blues”da açıktan kadın düşmanlığı yaptığında buna herkes normal gözüyle bakıyordu ve bundan yıllar sonra biz bugün tarihte sınıf savaşı ile birlikte en önemli savaş olan cinsiyet savaşında, kadınların özgürlüğüne giden yolları, erkek egemen toplumun feodal güdülerle birleşme eğilimini ve bunun bir anomalisi olan feminazileri tartışırken, modern grupların hangileri bu konuda doğal güdüleri ile şarkı yapıyor, hangileri ikiyüzlü onu ilan edebiliyoruz. Hardcore/punk müziğin sadece üç dört isimden ibaret olmadığını bir podcast’de yirmi isim sayarak anlatabiliyoruz ve bunu binlerce kişi dinliyor.

Bu, tarihte daha önce sahip olduğumuz bir avantaj değil. Tarihi eskiden kazananlar yazıyordu, şimdi biz yazıyoruz. Onu yaşayanlar. İlk defa. Tadını çıkarın.

Dolayısı ile, bu yıl yeniden Headbang Bookazine ile beraber hazırladığımız bu listede, hiç sevmeyeceğiniz isimler ile ilk defa duyacağınız isimler bir arada yer alıyor. Müziğin doğası bu, çünkü hayatın gerçeği bu. Biz sizi hayattan kaçırmaya değil, onun sunduğu seçenekler ile başbaşa bırakmaya çalışıyoruz. Kısacası, isterseniz listeye bakar Tool ile yetinirsiniz, isterseniz Cult Of Luna’yı keşfeder ve müzik yolculuğunuzdaki bir sonraki seviyeye geçersiniz. Bizi bu seçim hakkına sahip olduğunuzdan emin olmak ilgilendiriyor.

Sizi seviyoruz.

Kerem Onan

YILIN EN İYİ ALBÜMLERİ 2019

60. TOMB MOLD – Planetary Clairvoyance
59. QUEENSRYCHE – The Verdict
58. LOST DYING – Mysterium Tremendum
57. LACRIMAS PROFUNDERE – Bleeding the Stars
56. IMPERIUM DEKADENZ – When We Are Forgotten
55. ENFORCER – Zenith
54. BLUT AUS NORD – Hallucinogen
53. ATLANTEAN KODEX – The Course of Empire
52. MONO – Nowhere Now Here
51. GATECREEPER – Deserted
50. BLACK FRONT – Hail the Fallen
49. BETHLEHEM – Lebe dich leer
48. BABYMETAL – Metal Galaxy
47. SAOR – Forgotten Paths
46. RAZOR INC. – The Road
45. LIFE OF AGONY – The Sound of Scars
44. HEARTS OF NO LIGHT – Schammasch
43. DEAD TO A DYING WORLD – Elegy
42. WHITESNAKE – Flesh & Blood
41. RAMMSTEIN – Rammstein
40. DREAM THEATER – Distance Over Time
39. DISENTOMB – The Decaying Light
38. BORN OF OSIRIS – The Simulation
37. AVATARIUM – The Fire I Long For
36. ALLEGAEON – Apoptosis
35. ABBATH – Outstrider
34. WHILE SHE SLEEPS – So What?
33. WASTE OF SPACE ORCHESTRA – Syntheosis
32. VITRIOL – To Bathe From The Throat Of Cowardice
31. SOILWORK – Verkligheten
30. LEPROUS – Pitfalls
29. IN FLAMES – I, The Mask
28. DEATH ANGEL – Humanicide
27. WILDERUN – Veil of Imagination
26. SILVERTOMB – Edge of Existence
25. REFUSED – War Music
24. RAIN TO RUST – Flowers of Doubt
23. THE OMNIFIC – The Mind’s Eye
22. LIV SIN – Burning Semons
21. ANGEL WITCH – Angel of Light