BROOKLYN – Üstü kapalı kentsel dönüşüm reklamı

Bu sene Oscar için en iyi filme aday olanlar içerisindeki en zayıf halkalardan biri ile ilgili de sözümüz olmasın mı? Varsın olsun elbet. Akademi’nin Amerika seviciliğine hizmet eden bir film olarak tasarlanıp çekildiği öyle belli ki her kareden sonra ekranın köşesinde emlakçı reklamı falan belirecek zannetim bir ara. Film ne hoş, aman Brooklyn’de siz de bir ev sahibi olmak istemez misiniz? bakın ne romantik ve zorlu hikayelere sahiplik etmiş burası, arayın valla çok ucuza yapalım size bir güzellik. Tabi tabi yersen.

 

Evet, filme sinema konuşarak başlamadık belki ama vallahi de tallahi de ortada sinema adına övülecek bir şey göremedim ben. Varsa yoksa insanların bu hislerinin sömürüleceği bir reklammış gibi geldi. Ne yönetmenlik çabasında bahsedilecek ahım bir durum var, ne de Saoirse’nin oyunculuk performansında bir şahımlık. Kariyerinde Atonement gibi film olan oyuncu için içi boş bir performans videosu durumuna düşmüş. Belki de Rooney Mara oynasaydı bu rolü daha katmanlı bir performans çıkarabilirdi. Zira rol ilk ona gitmiş. Bu arada her şekilde benim mi modum değildi film anlayamadım ama gerçekten hele de “En iyi film” kategorisinde yarışacak bir durum göremedim. Filmin görüntü yönetmenini zaman zaman övecek gibi olsam da film kendini toplamda örnekleri çok olan vasat filmler rafına kaldırmaktan başka çare de bırakmamış izleyicisine.

 

Göçmen psikolojisi, yeni ortama alışma, evden uzaklaşma gibi konuların beyaz perdede her daim seyirci toplayacağı düşünülerek ortaya konmuş bir durum var. Ama baydı bu işler de. Senaryo adına da eksikler ve boşluklar ile dolu bir göçmen övülüğü bu filmdeki sizin anlayacağınız. Bir de Amerikan rüyası diye gazlanan mevzunun hala bu minvalde sahneye iteklenmesi de feci baygınlık getiriyor bana. İrlanda’lı ikinci göçmenler diye tabir edilen kesimden bir kesit sunulması lobicilik faaliyetleri anlamında etkili olmuş demek ki bu senenin politik içerikli filmlerinden sayılarak Oscar seviyesine taşınmış bir şekilde. 

 

Zaten bu sene geçmiş zaman öykülerinde sağlıklı adaylıklar yok. Akademi’nin normalde reklamını yapmaya bayıldığı konular bile yer bulamadı. Bu açıdan da adaylıklar ekseninde ziyan çok olmuş gibi görünüyor. Her ne kadar vasat da olsa konusu bakımından pazarlanmaya çok müsait yapısı ile Suffragette ve gerçek yaşam hikayeciliği açısından Straight Outta Compton filan hatırı sayılabilecek bir açıdan yer bulamadı kendine sırf bu yüzden. Bir de akademinin #OscarsSoWhite diye tabirlenen bu seneki akıl süreçleri devreye girince işte böyle Brooklyn gibi filmlere Abdurrahman Çelebi muamelesi yapılıyor. 

 

Yukarıda saydığım nedenler ile filmi bir boş zaman filmi olarak kayda alıyorum. Çok değil birkaç ay sonra kimsenin hatırlamayacağı bir film olarak yerini almasını bekliyorum. Aksi cidden canımı sıkar.