Gojira – L’enfant Sauvage (2012)

Fransa denince aklına Sarkozy gelenler şöyle kenara çekilsin, diğerlerine söyleyeceklerim var. Haziran sonunda raflardaki yerini alan Gojira’nın vahşi çocuğu L’enfant Sauvage 2. ayını bitirdi, konuşmaya başladı. Zamanında Electric dergisinde The Way Of All Flesh albümünü değerlendirmiştim, Paslanmaz Kalem için de L’enfant Sauvage’ı yazmak farz oldu.

Albüme adını veren şarkının videosu yayınlandığında heyecanım henüz yeniyken, hemen ardından 2. şarkı Liquid Fire ortaya çıkıp beklentimi ikiye katlamıştı. Açıkçası bu iki şarkı sonrası albüm hayal ettiğim gibi bir giriş yapmadı. Önceki albümlerini dinleyenler bilir, L’enfant Sauvage ilk dinleyişte dinleyiciyi içine çeken bir albüm değil. Ancak hemen karamsarlığa kapılmayın; “Gojira standartlarında” tanıdık bir gitar rifiyle başlayıp ikinci yarısında temposunu iyice düşüren ilk şarkı Explosia, önceki iki albümde yer alan Ocean Planet ve Oroborus kadar güçlü bir açılış yapmıyor, kabul. Ama ikinci şarkı L’enfant Sauvage ile vakit kaybetmeden yükselip The Axe, Liquid Fire, Planned Obsolescence ve Mouth Of Kala gibi albümün en iyilerini de peşpeşe sıralayınca, dinleyiciyi boynuz yemiş matador gibi yere seriyor.

Şarkı yazımı bir yana, Gorija’nın tüm albümlerindeki en büyük silahı Joe Duplantier’in vokali hiç kuşkusuz. Adam kıskanılası güzellikte bir sese sahip, en vasat şarkıyı bile sırtlayıp götürebiliyor. Yeni albümde yeteneğini bir üst seviyeye taşıyıp şu ana kadar ki en iyi vokallerini yapmış bence.

En iyi albümleri mi? Tabii ki değil. İlk dinlediğimden beri düşüncem değişmedi; ne From Mars To Sirius kadar agresif, ne de The Way of All Flesh kadar hit barındıran bir kayıt var elimizde. The Way of All Flesh grubun ürettiği en iyi bestelere sahip albümü ve kariyerlerinin tepe noktası olsa da şahsen benim için From Mars To Sirius’un yeri ayrıdır. L’enfant Sauvage ise baştan sona önceki iki albüme selam gönderen bestelerden oluşan ama daha fazlasını bekleyenlere çok da yeni bir şey veremeyen bir albüm. Bu “kötü” anlamına gelmesin; “Gojira kalitesi” albüm boyunca, her saniyede, her notada kendini hissettiriyor. Gojira’nın tarzını seven herkesin dinlemekten vazgeçemeyeceği en az iki şarkı var bu albümde de. (Benimkiler L’enfant Sauvage ve The Axe.)

Sonuç olarak, The Way Of All Flesh gibi bir hit deposu ya da From Mars To Sirius gibi bir kült bekleyenlere istenileni vermeyen ama dinledikçe açılan; beklentisini benim kadar yüksek tutmayan fanlar için ise fazlasıyla tatmin edici güzellikte bir albüm var elimizde. 7,5/10 – Özgür

Gojira website: www.gojira-music.com

Gojira Twitter sayfası: twitter.com/GojiraMusic

Gojira Facebook sayfası: http://www.facebook.com/GojiraMusic/app_108468622525037