BİZ ROCK’N’ROLL BURCUNDA DOĞANLARDIK

DR.SKULL ile tanışmam ROOLS 4 FOOLS albümü ile oldu. Özellikle Metal On Metal ve Rools for Fools çok etkilemişti o albümden .Sonra tabii ki hemen WORY ZOVER dinlendi ve grup en sevdiğim gruplar arasında kendine has bir yer edindi .Tabii o zamanlar sürekli yeni gruplar öğrenip metal müzik okyanusunda yüzmeyi öğrendiğimiz zamanlar olduğu için bu iki albüm ara ara dinlediğim özellikle o zamanlar dünyanın en uzun yolu olarak hafızama kazanan Taksim Avcılar yolculuklarımda 76T’nin kalabalık ortamında çantamdan eksik olmayan albümlerdendi.

1994 yılında konser organizasyonu zehrini aldığım DIE TOTEN HOSEN konserinde konuk olarak doktorlar çıkmıştı ve orda yeni albümleri HERSHEY YOLUNDA’dan parçalarla ortalığı epey ısıtmışlardı ölü pantolonlardan önce .Tüm açık hava tiyatrosu şarkılara eşlik etmişti, herhalde grubun en özel konserlerinden biri idi. İşte o akşam olanlar Dr.Skull ile olan ilişkimi başka bir boyuta taşıdı, ilk iki albümden daha farklı bir sound, yeni bir vokal ve Türkçe sözlere sahip bu albüm bana göre halen en iyi Türkçe sözlü rock-metal albümüdür. Sonrası malum artık her gün bu 3 albüm mutlaka dönerdi walkman’imde, o dönem 76T Taksim Avcılar hattını sık kullananlar, walkman’imde bu 3 albümden biri, elinde ise kalemle başa sarmaya çalıştığı diğer albümler olan uzun saçlı zayıf ergen profilini kesin hatırlarlar.

Sonrası biraz boşluk, grubun kişisel nedenlerden dolayı ara verdiği bir dönem başladı ki epey meşgul olduklarını düşünüyorum çünkü neredeyse 25 sene sürdü bu dönem. Boşluk dediğime bakmayın, eylemsel olarak bir dönem yoksa dinlemekten, bahsetmekten ve çevremize dinletmekten hiç vazgeçmedik.

Ve nihayetinde Türk Metal ortamlarının Don Kişot’u Çağlan Tekil değirmenlere karşı açtığı savaşta doktorları da saflarına katılmaya ikna etti ve 2 yıl süren koşturmacanın sonunda Hammer Müzik’in özenli çalışması ile albümler yeniden basılarak özlem bir nebze de olsa sonlandı. Tabii, bu sürecin bir konsere uzanacağı kendini belli etmişti ve memleketin en yetenekli organizatörlerinden Vera Müzik de işe el atınca tarihler 24 Ocak 2019’u gösterirken İstanbul’da beklenen an gerçekleşti.
Dr. Skull uzun zamandır sahne almadıkları ve birlikte prova şansı da çok bulamadıkları için İstanbul’un son dönem en önemli metal kahramanları Razor destekli -ki onların da bu geri dönüşe verdikleri destek takdire şayandır- doktorlar tekrar sahnedeydi (bknz. Laneth Bir Gece DR.RAZOR) ve tabii ki bizler gene oradaydık.

Ve nihayetinde 25 yıl sene sonra tam kadro olarak evlerinde, ilk fethettikleri kalelerinde, Ankara’da sahnedeydiler; söylememe gerek yok, biz gene oradaydık. Konserin teknik detayları ile ilgili yorum yapmayacağım, mekan, ses, ışık bu detayların çok ama çok ötesinde bir konserdi 8 Kasım konseri, grubun kulisteki heyecanı , sahneye çıkarken ki halleri , seyircinin konser öncesi sokakta başlayan coşkusu, beklerken herkesin yüzlerinden okunan mutluluk ve konser sırasındaki enerji ve ruh, şarkılara kelime kelime, nota nota eşlik etmeleri bunları anlatmaya çalışmak gerçekten zor, orada olmak lazımdı diyorum sadece.

Herkes o gece Dr. Skull’ı ilk dinlediği güne geri döndü, 25 sene önceki konserlerde olanlar da oradaydı, 25 sene önce doğanlar da, kısaca hepimiz oradaydık be hepimiz.

Peki kimler miydik biz?

Aptallar için yazılmış kuralları yıkıp yükseklere uçanlardık…
Kulaklarımızı kanatan saçma müziklerdense keskin bir bıçak gibi olan metale inananlardık…
Saygı görmek için kavga edenlerdik bizler…
Metalin metal ile olan hikayesi idik…
Savaşmamak için söz veren askerlerdik biz…
Savaş çocukların anlamını bilmediği bir kelime olsun isteyenlerdik…
Nefretinden vazgeçen, silahları lağım çukurlarına atanlardık biz…
Ayaklarimiz zincir, dört bir yanımız duvardı ama biz her gün, her gece hakkımız olanlar için kavga edenlerdik…
Aşık olup çaresiz hissedenler de bizdik…
Her şeyin yolunda olduğu masalına inandırılanlara inat sürüdeki kara koyunlardık…
Kısır beyinleri ile köşe dönme planları yapanların daralttığı alemde yaşamak zorunda kalanlardık…
Herkesin haklı, herkesin haksız olduğu, yaşamanın, sevmenin hatta ölmenin çok ucuz ama bilmenin pahallı olduğu bir ülkenin çocuklarıydık biz…
Her sevgide kendimizden verenlerdik…
Doğuya giden bir geminin güvertesinde batıya koşanlar da bizdik…
Ölmek istemeyen, yaşamak istediğini haykıranlardık…
Uçurtmalarının ipleri hep bir yerlere takılanlardık biz…
Çürüyen ağaçlara, petrole bulanmış kuşlara ağlayanlardık…
Biz rock’n roll burcunda doğanlardık…

Ve ülkenin her yerinden, başka ülkelerden koşa koşa Ankara’ya gelip DR.SKULL’a bize kattıkları
için, 30 yıl önce başlayan ve hala devam eden yol arkadaşlıkları için teşekkür eden, saygı duruşunda bulunanlarda bizlerdik…

Adil Akbay