GUNS’N’ROSES Lima (Peru) Konseri
Yer : Estadio Monumental
Tarih: 27 Ekim 2016
Guns’n’Roses yeniden birleşme (anglo-sakson tabirle reunion) sonrası önce Not In This Lifetime turnesini, daha sonra da turnenin Güney Amerika bacağını açıkladığında, kıtadaki ilk durak Peru’nun başkenti Lima idi. Ben de Ekim ayında Peru’da olmayı planlıyordum, ancak Lima’da bulunmam konserden iki hafta önce olacaktı. Fakat Lima öncesi planlar uzayınca kendimi 26 Ekim günü, yani konserden bir gün evvel Lima’da buldum. Böyle olunca da grubu 20 sene sonra, full kadro olmasa da, çekirdek kadro ile seyretme fırsatı kaçınılmaz oldu. Varır varmaz hemen bir Tu Entrada gişesi bulup, biletimi konser sold out olmadan aldım.
Konser mekanı, sadece Peru’nun değil Güney Amerika’nın da en büyük stadı olan 80.000 kapasiteli Estadio Monumental idi. Bana stada ulaşmamın taksi ile 40 dakika süreceğini söylediklerinden, işi garantiye almak için saat 19:00’da yola çıktım. Ancak maruz kaldığım korkunç trafik sayesinde, yol 2 saat sürdü ve grubun çıkış saati olan 21:00’de statta olabildim. Can hıraş bir şekilde koşarak sahne önündeki yerimi aldım. Neyse ki konser henüz başlamamıştı. Bu sırada çoktan gaza gelmiş olan Perulular yeri göğü tezahüratlarla inletiyordu, devamlı yaptıkları Meksika dalgası da cabası.
Saat 21:30 civarı önce ışıklar söndü, sonra da intrö hoparlörlere verildi.Ne yalan söyleyeyim intrö’yü biraz zayıf buldum. Ama sahnede Duff’ın belirmesi ve It’s So Easy ‘nin ilk melodileri duyulmaya başlanınca ortalık yıkıldı. Grup daha baştan konsere çok iyi girdi. Sahne performansları ve sound çok iyiydi. Axl’in sesi de hem yaşı hem de o gece hasta olduğu göz önünde bulundurulursa gayet iyiydi. Tek eksi tarafı seyirci ile fazla iletişim kurmaması oldu. Bu da belki rahatsızlığından dolayı olabilir. Grup daha sonra Mr. Brownstone ve Chinese Democracy ile devam etti. Burada bir Chinese Democracy parantezi açalım: Konserde 7’den 77’ye tüm stad grubun bütün klasiklerini neredeyse ezbere biliyordu. Ancak Chinese Democracy şarkıları çaldığında katılım düşük oldu. Katılım dediysem sözleri bilip, şarkıya eşlik etmekten bahsediyorum. (Bu arada adamlara yol sorsan iki kelime İngilizce bilmezler, ama tüm klasikleri ezbere söylüyorlardı)
Dördüncü şarkı Welcome to the Jungle ile ortalık bir daha yıkıldı ve bütün konser bu şekilde devam etti. Double Talking Jive ve Misfits cover’i Attitude’da vokalleri Duff üstlendi. Ayrıca Slash’in gitar ile önce Godfather Theme’i, daha sonra Richard ile Wish You Were Here’ın enstrumental versiyonunu çalmaları gibi sürprizler de vardı. Çalabilecekleri her şarkıyı neredyse çaldılar. Sweet Child O’Mine, Cıvıl War, November Rain, Nightrain, Patience gibi klasiklerin yanı sıra, Better ve This I Love da setlist’e dahil idi. Yaklaşık 3 saat süren konser Paradise City ile oldukça şatafatlı bir şekilde (dakikalarca süren havai fişekler, patlamalar eşliğinde) son buldu.
Genel olarak konuşmak gerekirse çok iyi bir konserdi. Grup hem setlist, hem performans, hem de sound olarak seyirciyi (ve tabii beni) gereğinden fazla tatmin etti. Önceden belirttiğim gibi Axl’in seyirci iletişimi daha iyi olabilirdi. Bir iki “hello”, “how are you” haricinde pek konuşmadı. Diğer konserleri görmediğim için bunu rahatsızlığına veriyoruz. Ayrıca hasta haliyle 3 saate yakın o performansı (hem ses, hem fiziksel olarak) az şey değil. Seyirci profili ise gayet ilginçti. Benim yaşlarımda hatta benden yaşlı eski hayranların yanı sıra, 20’li yaşlarda bayağı insan vardı. Bu insanların grubun en zirve zamanlarında doğmamış ya da bebek olduğun varsayarsak, yeni nesilin katılımı gayet güzel bir şey. Ayrıca bilet fiyatları Peru’nun ortalama ekonomik standartlarının üstünde olmasına rağmen 30.000 biletin tamamı satıldı. Bu da Latin Amerika insanın şartlar ne olursa olsun tutkularından vazgeçmediğinin bir kanıtı.
Setlist:
01. It’s So Easy
02. Mr. Brownstone
03. Chinese Democracy
04. Welcome To The Jungle
05. Double Talkin’ Jive
06. Estranged
07. Live And Let Die (WINGS cover)
08. Rocket Queen
09. You Could Be Mine
10. Attitude (MISFITS cover)
11. This I Love
12. Civil War
13. Coma
14. Speak Softly Love (Love Theme From “The Godfather”)
15. Sweet Child O’ Mine
16. Better
17. Wish You Were Here (PINK FLOYD cover) (Slash & Richard Fortus guitar duet)
18. November Rain
19. Knockin’ On Heaven’s Door (BOB DYLAN cover)
20. Nightrain
Encore:
21. Patience
22. The Seeker (THE WHO cover)
23. Paradise City
