Paolo Sorrentino “Youth” ile gençliği heceliyor

Paolo Sorrentino bir önceki filmi olan bol ödüllü (en iyi yabancı film Oscar ödülü dahil) La Grande Bellezza sonrası hatrı sayılır bir bekleyici kitlesi ile karşılacağını biliyor ki insanoğlunun en temel endişelerinden birisi olan yaş alma ve gençlik konusunda göstermek istediklerini dökmüş önümüze. Elbette ki yine kendi seyircisini seçen bir yapıda olduğunu belirtelim. Bir önceki filmini izleyen takipçileri için az çok benzer yapıda bir film hareketliliğini haber vermek çok da yanlış sayılmaz. Yeni izleyiciler bir miktar film içerisinde kaybolacak olsa da kısa zamanda film içinde kendilerine ciddi bir yer bulacaktır. Duyguları peliküle taşıma konusunda oldukça yetenekli olduğunu düşündüğüm bu gerçekten önemli yönetmenin yeni filmi olan Youth yine akıl çelici yapısı ile hepimize bir çelme takmayı da başarmış. Hem de ne çelme… İtalyan sinemasının son dönem en el üstünde tutulan yönetmenlerinden olan Paolo Sorrentino film boyunca inşa etmeye ya da ikna etmeye çalıştığı her şeyi öyle bir sinema tutkusu içerisinde yapmış ki ortaya çıkan işin sinema güzelliği hakkında zerre soru bırakmıyor aklımızda. Neredeyse ders konusu olabilecek nitelikte çekilmiş her karede bunu görememek zor gerçekten de.

Yaşadığı hayattan keyif almayan, hatta almamaya inatla devam eden insanların gözlerden uzak bir yerde açık bir deney malzemesi olarak izahı aslında bu film. Geçmiş ya da alınan yaşların hatırasını gittikçe uzaklaşan bir fotoğraf karesinde bulan karakterlerimizin dışarıda hala bulabilecekleri gençliğin bir öyküsü olarak da okunması mümkün. Cümlelerimden oldukça pesimist olarak hatta ajite bir duruşla çekilmiş bir yaşlılık güzellemesi filan bekleyen varsa onları da feci yanıltmış olacağını şimdiden bildirmek lazım.

Son filmine bir son yazmaya çalışan Harvey Keitel’ın müthiş oyunculuğu ile filmin oyunculuk tarafının yükü hakkı en verilircesine sırtlanılmış. Jane Fonda’nın hafızalara alınması gereken monoloğu, mimikleri ile finalde bizi yerimize mıhlayan Michael Caine ile de katmer katmer perçinlenmiş. Tüm bu ustalara ek olarak filmdeki gençlik vurgusunun işçileri olan Paul Dano ve güzeller güzeli Rachel Weisz de hatırlanacak performansları ile kayda alınmalı. Özellikle filmin içerisindeki “Hitler” anları! ile Paul Dano çok klas iş çıkarmış hatta.

Youth; ne çekmek istediğini bilen bir yönetmenin eseri ve bu açıdan da seyircisine bu duygusunu çok iyi geçiren bir film. Espri, gerçeklik ve sorgularını oldukça başarılı bir şekilde harmanlamış, tekrar yinelemekte fayda gördüğüm -ya da hatırlatmakta diyelim- şekilde kendi seyircisine dönük bir film. Eğer bir şans verirseniz sinema adına güzel bir şeyi de cebinizde bilin. “Çünkü bunun için ciddi bir şekilde kafa patlatılmış ve kıymeti gören gözler için oldukça etkileyici bir sinema deneyimi var ortada” diyerek klişenin allahı bir şekilde bitirmekmiş bak ayrıca kısmet.

Youth – imdb linki: http://www.imdb.com/title/tt3312830

Youth – Film Fragmanı