Sepultura 30. Yıl Konserine Dair…
Brezilya menşeli metal devi Sepultura ile ilk tanışıklığım 1993 senesine tam Chaos A.D. nin çıkış dönemine rastlar. Chaos A.D.’de bulunan etnik yapı ve özellikle agresif ama kendine has davul partisyonları beni o çocuk halimle kendimden almıştı. Sonra Arise ve Beneath The Remains albümlerini de zaman içinde edinip dinleyerek gruba olan bağlılığım arttı.
2003 senesinde THY’de çalışıyorken grubun ilk ziyaretinde uçaktan grubu karşılayıp kaldıkları süre boyunca yanlarında olmuştum ve sıcak ve samimi yaklaşımları ile kendilerine bir kez daha hayran olmuştum. Sonra, sırasıyla 2005 ve 2009 konserlerinde prodüksiyonda görev almış olmam sebebiyle grup ile olan münasebetim arttı ve arkadaş bazlı sohbete kadar döndü.
Bu sene içerisinde grubun 30. yıl turnesi açıklandı ve tekrar İstanbul’a gelecekleri kesinleşti. İlk EP’si Bestial Devistation’dan bugüne her albümünden özel seçki şarkıların çalındığı bu turne özel olacaktı.
Konser günü (26 Kasım 2015) Garajistanbul’a prodüksiyona destek olacağım için erken gittim. Vardığımda teknik ekip sahneye yeni çıkmış ve gece için sahneyi kurmaya başlamıştı. Grup yoğun konser trafiğinden yorgun düştüğü için otelde konser saatine kadar dinlenmeyi tercih etti. 30. yıla özel merch standı kurulurken ürün çeşitliliği gözüme çarptı. Her albümün özel patchleri ve turne tişörtleri göz kamaştırıcıydı. Fakat kendi bedenime uygun tişört maalesef bulamadım.
Sepultura konsere 1 saat kala mekana geldi ve sabırsız bekleyiş nihayet Troops of Doom şarkısının ilk notaları ile son buldu. 600’e yakın metal tutkunu daha ilk şarkıda kendinden geçmeye başladı. Ardı ardına klasikler Propaganda, Breed apart ve Innerself ile ortamı iyiden iyiye ısıttılar. Grubun genç yeteneği davulcu Eloy Casagrande doğduğu tarihte Arise yayınlanmıştı. Kendisi Igor Cavalera’nın yerini doldurmak dışında, kendine has meziyetleriyle son dönemin en yetenekli genç davulcularından biri olarak görülmekte. Dead Embryonic Cells’in introsu duyulduğunda içim kıpır kıpırdı. Çünkü Arise benim için en özel thrash albümlerinden biridir. Ama ne yazık ki kanımca en iyi Sepultura şarkılarından biri olan Desperate Cry’ın çalınmaması bu konserin önemli bir eksiğiydi. Konserde şarkılar birbiri ardına babalar tarafından icra ediliyor ve Roots albümünün en sevdiğim iki şarkısı Choke ve Cut-Throat da arz-ı endam ediyordu. Orgasmatron (Efsanevi Motorhead şarkısı) ve Policia coverları turnenin her ayağında çalınmayan sürprizlerdi. Konserin sonuna yaklaştığımızda üç dev şarkı tokat gibi seyircinin yüzünde patladı; Territory, Arise ve Refuse-Resist. Özellikle günümüz şartlarında Refuse-Resist şarkısı ayrı bir yer tutmakta. Bu nedenle coşkulu bir eşlik kaçınılmazdı. Grup şarkı bitiminde seyirciye veda etti ve seyirci yoğun alkışlarla bis istedi. İlk EP’leriyle aynı ismi taşıyan Bestial Devastation ile tekrar sahneye dönen grup Ratamahatta ve Roots şarkısı ile son darbelerini indirip seyircisini knock out etmeyi başardı. 30 seneyi bulan kariyerleri dışında grubun en önemli isimlerinden ikisi olan Max ve Igor Cavalera’yı kaybetse de grup eski şarkıları hala taş gibi çalmaları sayesinde seyirciden tam not aldı.
Konser sonrası grup İstiklal caddesinde yürümeyi tercih ederek otelinin yolunu tuttu. Bu vesileyle de konserden çıkan hayranlarına da kendileriyle tanışma şansı vermiş oldu.
