2016’nın En İyi Albümleri
Bizi biliyorsunuz. İki dünya savaşını en iyi anlatan şarkıları söyle deseniz, ağzımızdan birinci için bir PJ Harvey, ikincisi için bir Hail Of Bullets şarkısı çıkar. Paslanmaz Kalem başladığından beri tek amacı, yazarlarının diğer dergi ortamlarında oto sansür ile yazamadığı müzikleri insanlara götürmekti. Black metalciler Emre Karacaoğlu’nun yorumlarına ne der, Mert Yıldız Alice In Chains’deki asıl kahramanı sarkastik bir dille yazdığında ya da Steve Harris’in dehasını bir bakkalın kimliğiyle mizaha bularsa, grupların fanları ne yapar diye düşünseydik, elinizdeki herhangi bir webzine olurdu. Bizim amacımız yazmayı zevkli hale getirmekti, okunmayı ya da takdir edilmeyi değil. Bu sebeple Metallica ve Red Hot Chili Peppers albümünlerinin sağında solunda, The Avalanches, Bombus, Gone Is Gone, Blood Incantation gibi küçük devler tarafınızdan keşfedilmeyi bekliyor. Öyle çok sofistike bir gündemimiz de yok, yazarlarının kişisel zevklerinden oluşuyor bu küçük ev. Paslanmaz Kalem’in en övündüğüm yanı bu. Bizim listelerimiz, müzik basınının devlerinin listeleri ile kapışmayı ya da onları “andırmayı” hedeflemiyor. Bu blog kolektifinin bir demo ile pahalı bir prodüksiyonu dinlerken ikisini de aynı kulakla dinlemek, ikisinden birine yeraltından bir hazine ya da yer üstünün prestijlisi diye kıyak geçmemek gibi bir huyu var. Çünkü bir müzikofilin tam olarak yapması gereken bu. Bir Robert Johnson bestesi, zamanın tozlu raflarından çıkarak Black Sabbath gitaristi Tony Iommi’nin parmaklarına konuk olduktan yirmi yıl sonra, Jawbreaker isimli bir punk grubuna kadar yürüyebiliyorsa bu, icracısından mirasçısına kadar, şarkıyı duyanların aynı ayrımı yapmadan müziğin kendisine aşık olmaları yüzünden.
Bu yüzden David Bowie ve Leonard Cohen, ölümün kucağındayken kariyerlerinin en gizemli, en dolu, en anlamlı albümlerini yapıyor. Birincisi kozmosun gizemlerine, ikincisi bir tanrıya inanan bu iki dev adam, gider ayak bu yüzden ölüm yerine müziği kutsuyor. Henüz sınırlarımıza ulaşmadığımızın farkındalar.
Yaşadığımız sivilizasyon bir toplumsal sözleşmeden oluşuyor. Bu sözleşmenin önemli bir kısmı, bireylerin kendilerini bu “sınırlar içerisinde” var olmaya ikna etmesinden ibaret. İşte tam olarak bu “taraf”, bizlerin kozmosa karışmayı bekleyen ikna edilmiş benliklerinde birer alternatif kimlik yaratıyor. Sınırlanmış dış maskemizin altında, hepimiz bu sözleşmeye itiraz eden birer kişi daha saklıyoruz. Sanat, bu yüzden var. Müzik, bu yüzden var. Hayatta kalma güdümüzün sadece gündelik olarak değil, gerçek özgürlüğe ulaşan yolda da işimize yarayacak kadar güçlü olduğunu bize hatırlatmak için. Avcı toplayıcı insandan beri durmuş olan zihinsel gelişimimize alternatif kanallar açabilmek, yeniden var olabilmek için. “İlerlemek”, “gelişmek”, kabile büyücüsü ile ülke tiranlarının ortak ülkülerinin kölesi olmak için değil, tamamıyla var olabilmek, kendimizi gerçekleştirebilmek için. Bir din toplumundaki koyunlar olmayı reddederken, “ilerlemeci” bir toplumda kendini gerçekleştirememiş bir makina çarkı olmayı da reddetmeyi akıl edebilmek için. Bunun hikayesini size sadece sanat anlatabilir. 97 tarihli mükemmel bir film olan “Life Is Beautiful”a bakın mesela, IMDB’de tür olarak yanında “komedi, savaş, dram” yazar. Bu üç kelime, basitçe, insan doğasının en dürüst ifadesidir. Kendimizi ikna ettiğimiz sözleşmenin, içimizde sakladığımız asinin ve hayatta kalmak ile özgür olmak arasında yapılacak tercihin üç kelimeye sığabilmesi için, o filmin yaratılması şarttır önce.
Bugün, kendinizden geçerek dinlediğiniz müziğin hala var olmasının sebebi de bu. Paslanmaz Kalem’in, dünyanın berbat gidiş hattı izin verdiği kadar var olma sebebi bu. Şimdi listemize buyurun;
Kerem Onan
En İyi Albümler – 2016
80) INTERMENT – Scent Of The Buried
79) ABBATH – Abbath
78) PINK MARTINI – Je Dis Oui!
77) AGAINST ME – Shape Shift With Me
76) LETLIVE. – If I’m The Devil
Volkan Atay: Geçen sene Refused ne yaptıysa 2016 karşılığı bu adamlarda. Öyle de cam çerçeve indirmesi gerekiyor bana kalırsa. Ha bu arada böyle bir albümün inanılmaz derecede gümbürtüye gittiğini düşünüyorum. Nasıl olup da ilgi göremedi, herhangi bir argüman ile açıklayamıyorum, zira, başında sonuna kadar müthiş bir iş olduğunu düşünüyorum. Aklım almıyor. Siz onu bunu bırakın, bu arkadaşlara bir kulak kabartın. Ürettikleri catchy ve güçlü şarkılar ile dolaşmak istedikleri suları iyi bildikleri belli. Kılavuzlukları süresince sizi elektronik müzik, punk, post hardcore, hip hop ve soul sularında bilerek fırtınaya yakalatacaklarına şüphem yok!
75) SODOM – Decision Day
74) TINDERSTICKS – The Waiting Room
73) GADGET – The Great Destroyer
72) JOE BONAMASSA – Blues Of Desperation
Volkan Atay: Virtüöz albümlerine olan mesafemi herkese uygulayamıyorum elbette. Joe Bonamassa imzalı her şeye pozitif bir ayrımcılıkla yaklaşıyorum. Şu ana kadar da yüzümü kara çıkaran bir albümü ile karşılaşmadım. Önemli herif elbette. Yaptığı her işin müşterisi olarak bu albümü de defalarca zerk ettim kulaklarıma. “How deep this river runs” ve “No good place for the lonely” gibi iki başyapıt şarkı bile başlı başına övgü sebebi iken baştan sona sıkılmadan ve yeteneğine hayran bıraktıran müthiş parçalarla dolu bir albüm bu. Yolculuk albümlerimden birisi olduğu için taşınabilir her müzik toplamasında hep yanımda çıktığı günden beri. Çok dinledim, daha da çok dinlerim. (Albümün nefis kaydından da bahsedeyim bu parantezde, çok iyi bir işçilik var) Iskalamayın.
71) REVOCATION – Great is Our Sin
70) SUM 41 – 13 Voices
69) KYY – Beyond Flesh Beyond Matter Beyond Death
68) NAILS – You Will Never Be One Of Us
Volkan Atay: Albümü dinlemeye başladığım ilk dakikalarda ayrılan ağzımın beynime gönderdiği sinyaller ile aklıma kazınmıştı ki bu albüm gerçekten yılın en iyi albümlerinden birisi. Bu kadar kısa sürede dinleyicisine sunmak istediğini olabilecek en net tavır ile iletebilmiş olmalarına şaşmıyorum. Bahsettiğimiz grup bunu yaparken o kadar emin ki sizi saniyeler içinde ikna etmeyi başarıyor zaten. Albümde ekstrem müzik dinleyen birinin istediği her şeyin olduğunu düşünüyorum. Tarzı sevip de bu albümü bırakın sevmemeyi şarkı ayırıp seçeni hırpalama refleksim var. Çok başarılı bir vokal, alev alan gitarlar, yumruk olup yüzünüze inen davullar ile kayıtsız kalmanız imkansız. Böyle büyük bir albüm çıkarıp faliyetlerini durdurduklarını öğrenmem ile koca bir küfür savursam da bir şekilde geri döneceklerine de eminim. Biz bu albümün peşini bırakmayız.
67) PUP – The Dream Is Over
66) MESHUGGAH – The Violent Sleep of Reason
65) VOLBEAT – Seal The Deal & Let’s Boogie
64) NOFX – First Ditch Effort
63) DJ SHADOW – The Mountain Will Fall
62) INQUISITION – Bloodshed Across the Empyrean Altar Beyond the Celestial Zenith
Volkan Atay: Wings of Anu!!! Kozmik black metal krallığı diye bir yer varsa orayı yöneten ikili bunlar. Yaşayan en önemli black metal gruplarından olan Inquisition gerçekten alışması zor vokali nedeni ile türün sıkı takipçileri tarafından bile hafif ilgi dışı kalmış bir grup bence. Hak ettikleri ilgiyi görmediklerini düşünsem de payelerini gayet eksiksiz veren çok da sadık bir fan grubu var arkalarında. Ne yaptıklarını çok iyi bilen ve harika müzisyenlerden oluşan bu hasta heriflerin bu uzun isimli yeni albümlerini yılın en iyilerine almaktan dolayı zerre çekincem olmadı. Güçlü fikirler, akıl dolu riffler ve bütünlüklü işçiliği ile çok özgün ve ilham verici. Müthiş albüm.
61) FATES WARNING – Theories of Flight
60) CULT OF LUNA & JULIE CHRISTMAS – Mariner
59) ORANSSI PAZUZU – Värähtelijä
58) KENDRICK LAMAR – Untitled Unmastered
Volkan Atay: Merhaba ben Volkan. Ben bir Kendrick Lamar sempatizanıyım. Çıkardığı tüm albümlere ciddi vakit ayırarak mesai harcıyorum. Kendisini overrated bulan tayfaya, sağolsun beni bulaştırmadan ayarı kendisi çekti bu albümü ile. Hem de ne ayar. Başyapıt seviyesinde bir albüm yayımlamış olması ve bunu da böyle paketlenmiş bir ürünle gerçekleştirmiş olmasının da ayrı hastasıyım.
Olağanüstü bir albüm, çok kral herif, kafası çalışan bir müzisyen, yürü be Kendrick… Merhaba ben Volkan. Bir Kendrick Lamar sempatizanını okudunuz.
57) BLACK MOUNTAIN – IV
56) THRICE – To Be Everywhere is to be nowhere
Volkan Atay: Deftones ulan! Pardon, ama bu albümün giriş parçasını her dinlediğimde Chino başkan vokali ile köpürecek gibi geliyor. Deftones fanı olduklarını fazlaca belli eden açılış parçası sonrası ise grubun Thrice yönü hemen ortaya konuyor da yeteneklerini kolayca görebiliyoruz. Grubun şimdiye kadar çıkardığı en iyi albüm olduğunu düşünmekle beraber devamını bu sound ve beste anlayışı ile getirdiklerinde bunun bir standart olabilecek kadar ileriye gidebileceğini de söyleyebilirim. İyi kaydedilmiş, iyi nakarat yazmanın karşılığının hızlıca alındığı, yumruğunu masaya vurup biz de varız diyen bir albüm yapmış Thrice. Çıktığı günden beri ivmesini kaybetmediğini görmek güzel. Uzun bir süre daha dinlemeyi sürdüreceğimi biliyorum. Klas iş.
55) ZAKK WYLDE – Book of Shadows II
54) RIPPER – Experiment Of Existence
53) GHOST – Popestar EP
52) MEGADETH – Dystopia
51) THE INTERRUPTERS – Say It Out Loud
50) SWANS – The Glowing Man
49) HAIL SPIRIT NOIR – Mayhem in Blue
Volkan Atay: Kişisel olarak hazırladığım yılın albümleri listeme son anda girmiş bir albüm bu. Sonuna kadar da bu seçkide hak ettikleri şekilde yer aldığını düşünüyorum. İçerisinde bir şekilde Pink Floyd dokunuşu bulunan her müziğe kolaylıkla tav olduğum aşikar tamam da bunu böylesine derinlikli ve bütünlüklü bir şekilde başaran gruplara saygım ve sevgim de eksiksiz oluyor işte. Yunanistan topraklarından son zamanlarda duyduğum en iyi grup oldular kendileri. Albümdeki “How to fly in blackness” müthiş bir şekilde albümü kapattığı gibi senenin aşırı çok! sevdiğim son şarkısı olarak da kazındı şimdiden yerine. Salise salise ezberden çalıp keyiflendirebiliyorum kendimi. O derece bağımlısı oldum. Sadece bu şarkı özelinde grubu övmeye yetecek malzemem varken yetmezmiş gibi bir de diğer muhteşem albüm parçaları eklenince değmeyin keyfime. Kulaklarımda defalarca dönen albüm için az bile konuşuyorum şu an. Grubu tanımayanlar ya da son albümlerini dinlememiş olanları çimdikledim gibi düşünün. Bırakın kendinizi bu müziğe.
48) PURSON – Desire’s Magic Theatre
47) KRYPTS – Remnants Of Expansion
46) DARK TRANQUILITY – Atoma
45) ESME PATTERSON – We Were Wild
44) UNDERWORLD – Barbara Barbara, We Face a Shining Future
43) MANTAR – Ode to the Flame
Volkan Atay: İkide iki! Valla bu ikili diskografilerine bir üçüncüsünü eklediği an parmaklarını sallaya sallaya tehdit eder piyasayı. Çok dev bir albüm yaptıklarını yine albümü dinlemeye başladığınız ilk dakikalardan itibaren kavratıyorlar size ve albümün sonunda sizi büyük bir afallama ile baş başa bırakıyorlar. Prodüksiyonu mu övsem, parçaları mı anlatsam diye falan hiç uğraşmak istemiyorum. İleride çok saygın ve çok daha büyük olacak bir grubun her anına şansınız varken eşlik edin derim. Grubun canlı performansları da takdire şayan. Açın bir bakın derim malum yerlerden. Ülkemizde konseri olsun diye nereye adak adayacaksak, bilenler adres bildirsin.
42) DARKTHRONE – Arctic Thunder
Volkan Atay: Fenriz, Fenriz, Fenriz… Albüme ismini veren parçayı ortamlara salıp albümü tanıtmaya başladıklarında daha saniyeler geçmişken albümün çok iyi bir Darkthrone albümü olacağı sinyalı çakılmıştı kulaklarımıza. Hiçbir albümü ile üzmemiş olmaları ayrı bir sevinçken yeni bir muazzamlık için her zaman hazırız. Tüm albümün içerdiği o oldschool groove tavrının köpeğiyiz. Şarkılardaki melodik geçişlerin ve atmosferin tarifsiz çekiciliği ile büyülenmemek imkansız. Sahip oldukları primitif ve çiğ yapıyı bozmadan hala böyle marş gibi parçalar yazıyor olmalarını da öve öve bitiremiyorum. Müzikal geçmişlerini böylesine harmanlayıp sundukları için ayıca, samimi tavırları ve kişilikleri için ayrıca bir alkışı hak ediyorlar. Uzun süre dinleyeceğimi biliyorum.
41) IHSAHN – Arktis
40) SIA – This is Acting
39) WOVENWAR – Honor is Dead
38) PLINI – Handmade Cities
37) SCOTT WALKER – The Childhood of a Leader
36) OATHBREAKER – Rheia
35) RADIOHEAD – A Moon Shaped Pool
34) JESU / SUN KIL MOON – Jesu / Sun Kil Moon
33) HARAKIRI FOR THE SKY – III:Trauma
32) CHOIR OF YOUNG BELIEVERS – Grasque
31) BÖLZER – Hero
30) NICK CAVE & THE BAD SEEDS – Skeleton Tree
29) ULCERATE – Shrines of Paralysis
Volkan Atay: Bu adamları sevmek için uğraşın. Gerçekten oldukça katmanlı bir müzik yapıyorlar ama albümlerinin ve müzikal fikirlerinin kapısını açmak konusunda herkese çok da misafirperver değiller. Bu albüm hakkında oldukça yorucu olduğuna ve zor algılandığına dair yorumlar okuyorum. Kabul etmekle beraber tuhaf bir şekilde de ilginizi canlı tutmayı başarıp sizi çeken de bir yanı var. Abartılacak kadar çok da değil ama her zamankinden biraz daha fazla zaman tanıyıp müziklerini anlamaya başlayınca gerçekten yapmak istedikleri şeyi muazzam şekilde başardıklarını göreceksiniz. Ortaya çıkan şey kesinlikle devasa, yıkıcı ve önü alınamaz derecede de yenilikçi aynı zamanda. Müziği böyle kullanmak da her babayiğidin harcı değil. Kesinlikle usta işi bir albüm ve belki de kariyerlerinin en iyi albümü. Albümün amacına uygun olarak yoğun bir sisin içinden geçtikten sonraki o nemli his gibi rahatsız edebilir. Ki eder! Albümün adını bir kere daha okuyun isterseniz.
28) LEONARD COHEN – You Want It Darker
27) MASSIVE ATTACK – Ritual Spirit EP
26) KATATONIA – The Fall of Hearts
Volkan Atay: Yıllardır bu adamların beni bile bile üzmesine izin veriyorum. Albümü yayımladıkları ilk andan itibaren yine sızdılar hücrelerime. Nota nota damarlarımda gezinip ilk fırsatta alaşağı edebiliyorlar tüm modumu. Jonas Renkse zaten alfabeyi saysa tüm evrende yer alan sayısız derecedeki canlıyı eş zamanlı üzebilecek kabiliyette bir ses. Bu albümde de şimdiye kadarki en iyi vokal performanslarından birisini sunmuş. Ses olmuş yağmış. Vokal karakterini her biri çok iyi fikirlerle dolu düzenlemelerle öyle bir evlendirmiş ki gerçekten her saniyesini filan övebilirim. Albüm gerçekten dinledikçe büyüyen albümlerden ayrıca. Muhteşem parçalar var, çok Katatonia var, yeni Katatonia var, eski Katatonia var. Kariyerlerinin her anından bir ses, bir dokunuş bulacaksınız. Biraz da eski bir televizyon gibidir Katatonia albümleri aslında. Bazen karıncalı gibi gösterse de anten ayarlarınızdadır muhtemelen sıkıntı. Az oynayın göreceksiniz pırıltıyı. Yıllardır hiç yanıltmadılar.
25) TAKING BACK SUNDAY – Tidal Wave
24) GOJIRA – Magma
23) INC. NO WORLD – As Light As Light
22) BOB MOULD – Patch the Sky
21) VEKTOR – Terminal Redux
