Colin Vearncombe (Black)’in ardından hayat…

1232
0
Paylaş:
Colin Vearncombe - Black'in ardindan hayat - Paslanmaz Kalem

1988 yılı. İstanbul’a yeni taşınmış ve anında insanından nefret etmiş bir uyumsuzum. Düşün; hoşlandığım kız sınıfın arabesk dinleyen popüler Emrah bakışlı çift dikişine aşık, sınıftaki tek metalci de çift dikiş bir abla ve klasik bir devrecilik mevzusu dönmekte, tek kelime konuşmuyor benimle. İşim çok zor. İzmir’deki okul gibi bütün sınıfın takdirden 100 metre engellide Türkiye rekoruna koştuğu “örnek” bir ortamdan, İstanbul’un okul çeteleriyle, içine girilemez kapalı arkadaş gruplarıyla, atarlı çift dikişlerle dolu “ördek” ortamına girmişim, tabiri caizse tam bir otum. Diplerdeyim, “nasıl holivut gençlik filmi gibi yırtıcam kefenimi acaba eyallaam” diye düşünüyorum.

O zamanlar en büyük hobim karışık kaset yapmak. Queen, Alan Parsons Project, Sting, WASP ve Manowar baladlarından oluşan akıllara zarar çorbalıkta bir kasetim var, millet bi şekilde seviyor, serviste paso bu çalıyor. Oradan anlıyorum ki taam lan, bu müzik işine sarıyor insanlar, ben buradan yürüyeyim diyorum. Kaseti elimde gören sınıf arkadaşım Ayşegül bi gün çat diye önüme bi kaset atıyor, al bak sen bunları dinle, ben de seninkini diyor. Tamam diyorum, gidiyorum eve, koyuyorum kaseti teybe ve Black’in “Wonderful Life”ı yayılıyor evin her yerine. Rahmetli babaannem geliyor odadan, ay bu ne hüzünlü kasvetli şarkı böyle diyor, iki dinliyor, gidiyor içeri geri. Yahu diyorum babaanne, cidden, adam şarkı boyunca vandırfıl vandırıl layf diyor ama şarkı minörlüden bir hüzün basıyor ki, böyle tezat düşman başına. Bir iki yıl sonra sözleri de öğreniyoruz tabii ki, zaten şarkı yapayalnız bir hayatın hikayesi aslında. 1987’de patlıyor Black (aslında bir grup adı olsa da her daim işin başındaki adam  Colin Vearncombe ile anılıyor bu isim) bu şarkı ile. Ardından bu şarkı ile aynı adı taşıyan albümden “Everything Coming Up Roses”da dolanıyor dilime. Kaseti hiç satın almıyorum ama sonra saçma sapan bir şekilde sonraki yıl çıkan “Comedy” albümünü çektiriyorum mahalledeki kasetçiden. “Whatever People Say You’re Black” isimli şarkı çok feci şekilde o yaşta çok sevdiğim Sting’in “Englishman In New York”una benzeyince, fazla takılmıyorum, bırakıyorum peşini Black’in. İşin komiği, iki şarkının da yayınlanma yılı aynı ve Black’in versiyonunun bas gitar yürüyüşü, Sting’den çok daha güzel aslında. Anlamıyor o yaşta işte çocuk kafası.

O yıllardan bana kalan hit şarkılara bakıyorum, “pop” olmak için hepsi birbirinden karanlık; Tanita Tikaram “Twist In My Sobriety”, Tracy Chapman “Baby Can I Hold You Tonight”, Sting “Fragile”. 80’lerin o aşırı renkli, mutlu, berbat saçlar ve vatkalarla tütsülenmiş cafcafı sanki sona eriyor. Tamam hala DJ Jazzy Jeff And The Fresh Prince dinleyip coşanlar, Natalie Cole’un “Pink Cadillac”ıyla kendinden geçenler var ama hava yavaştan kararıyor sanki. Öyle de oluyor zaten. 90’lar geliyor, “bunalım jenerasyonu” geliyor. Benim için “Wonderful Life” ve Colin Vearncombe’nin kasvetli sesi, yeni bir şehre, işe ya da yalnızlığa ne zaman “yeniden” alışmak zorunda olsam, kafamda çalan playlistte nedense hep ilk on’da oluyor. Bir dönemin kapanıp diğerinin açılışına daha farkında olmadan bu şarkıyla tanık olmuş gibi hissediyorum kendimi. Belki de vatkalar ve kabarık saçlar, o siyah beyaz klibin renksizliğine karışıp yok olmuştur.

Black, kariyerine neredeyse hiç ara vermemiş ve daha geçen sene kickstarter modeliyle fanlarından para toplayarak kaydettiği “Blind Faith” albümünü sürmüş piyasaya, ruhumuz bile duymadı. 12 Ocak günü, dev isimlerin ardı ardına hayata gözlerini kapattığı günlerde, İrlanda’da çok ağır bir trafik kazası geçirmiş ve 26 Ocak’ta Bowie ile Lemmy’nin yanına gitmiş sanatçı. Bugün haberi aldığımda, “Wonderful Life” kafamda klibiyle aynı anda oynamaya başlayınca hissettiğim suçluluk duygusunu ise kimseye anlatamadım. Kimbilir ne şarkılar kaçırdım ve şimdi en azından bunları keşfetmeye başlayacağıma hala defalarca Wonderful Life’ı dinlemenin peşindeyim

Huzur içinde uyu Colin Vearncombe. Şimdi şu satırları yazarken yeniden keşfedince “Whatever…”ı da kattım içlerine, bana çok sevdiğim üç şarkı verdin, teşekkürler

Wonderful Life;

Son hali;

Paylaş:

NELER OLUYOR?

PASLANMAZ KALEM
12 YAŞINDA!

Mart 2024'de 12 yaşına bastık! Yeni yaşımızda daha çok içerik üretmek için durmadan çalışıyoruz. Güncel içeriklerimizden anında haberdar olmak için sosyal medya hesaplarımızı takip edebilir ve Youtube kanalımıza abone olabilirsiniz. Dilerseniz bizi Patreon'dan da destekleyebilirsiniz.