HANNEMAN’a Saygı Gürültüsü

Ölüm haberini aldığımda hiçbir şey yapamamıştım, bundan tam altı sene önce Mayıs ayıydı. O zamanlar kahramanlarımızın ölümlerine daha bu kadar alışmamıştık ve onlar gittiğinde arkalarından bir şeyler yazmak normal geliyordu insanlara. Ben yazamadım, Hanneman, hakkında yazılar yazılırken acılı cümleler sarf edilecek bir herif değildi çünkü. Benim için heavy metal’i ilk keşfettiğim 80’li yıllarda bir derginin kapağındaki dev gözlüklü gitaristti; ergenliğin saçma sapan kara deliklerinden güçlü kalarak çıkmama yardımcı olacak şarkıları yapan bir devdi, hayatta kalma çabasıydı. Zira öldüğü haberi geldiğinde o esnada Golden Gods ödüllerinde konuşma yapacak olan Kerry King de benzer bir şey yaptı ve onu hüzünle anmak yerine ödül törenini izleyenleri coşturarak andı, Viking’lerin ölülerini uğurlama törenini andıran, Hanneman’ın şanına yakışır bir vedaydı. 

 

Daha sonra kendisi için 23 Mayıs’da ayrıca bir anma toplantısı düzenlendi; 

 

 

“Angel Of Death”den “Raining Blood”a, “Dead Skin Mask”e kadar en bilinenlerinden tutun, “Altar Of Sacrifice”dan “South Of Heaven”a kadar neredeyse unutulmaz Slayer hitlerinin tamamında imzası bulunan gitarist, aynı zamanda “ne punk’dan vazgeçerim ne de heavy metal’den” şeklinde özetlenebilecek mottosu ile çoğumuza ilham kaynağı olmuş bir ustaydı. Bir yandan Slayer’ı diğer gruplardan ayıran punk ruhunu gruba katan eleman olma özelliğini taşırken, diğer yandan da orta tempolu bestelere kattığı büyülü atmosfer ile “sertlik her zaman hız değildir” tezinin de mucitlerindendi 1980 sonrası uç heavy metal dünyasında. Slayer’ın Kerry King’in bakkaliyesine dönüşme sürecinde onun et yiyen bir bakteri ile olan savaşı nedeniyle gruptan 2011 yılında uzaklaşması etkili olmuştu ama kimse bu kadar aniden gitmesini beklemiyordu. Tedavisinde kullanılan ilaçlar ile alkol kullanımı birleşince, karaciğeri siroza hayır diyemedi. 

 

Ölümünün altıncı yılında Hanneman’ı anmak için linklere ihtiyacınız olmadığını biliyoruz. Zira müziğe ulaşılabilen her yerde bir Slayer şarkısına da ulaşmanız mümkün. Biz sadece şuraya sevdiğimiz bir kaç Slayer klasiğinin farklı türlerdeki gruplar tarafından icra edilmiş sevdiğimiz versiyonlarını bırakıyor ve sizi birkaç dakikalık “saygı gürültüsü” ile baş başa bırakıyoruz.

 

Dissection – The Antichrist

 

Body Count – Raining Blood / Post Mortem 

 

Incantation – Hell Awaits

 

As I Lay Dying – War Ensemble

 

Tori Amos – Raining Blood

 

Death – Black Magic

 

Monstrosity – Angel Of Death

 

Edge Of Sanity – Criminally Insane

 

Dark Funeral – Dead Skin Mask