SUICIDE SILENCE – BECOME THE HUNTER (Nuclear Blast, 2020)

Deathcore titanları Suicide Silence geri döndü. Mitch Lucker’ın, 2012’de geçirdiği motosiklet kazasında hayatını kaybetmesi sonrasında, yeryüzünün en iyi scream/death vokalistlerinden Eddie Hermida’yı kadrosuna katmasına rağmen, girdiği travma sonrası stres bozukluğunu bir türlü atlatamayan grup, 2017 yılında neredeyse “saf” nu-metal diyebileceğimiz self-titled albümleriyle adeta intihar etmişti. Prodüktör koltuğunda Ross Robinson’ın (bkz. Slipknot, Korn, Limp Bizkit) oturduğu albüm, yayınlandığı yıl boyunca kritikler tarafından yerden yere vuruldu ve Suicide Silence metal meme’lerinin en büyük kaynağına, camianın en dalga geçilen grubuna dönüştü. Grubun kemikleşmiş fan kitlesi albümden yayınlanan her müzik videosunun Youtube dislike sayısını, like sayısının önüne geçirme misyonuyla hareket etti. Albüm ilk haftasında sadece 4.600 kopya satarak grubun diskografisinin en başarısız albümü oldu.

Suicide Silence’ın orijinlerine dönmesi tabii ki de beklenen bir durumdu ve grup geçtiğimiz 14 Şubat’ta, 3 yıllık bir nadas sonrasında, Become The Hunter albümüyle deathcore sahnesine geri adım attı. Mitch Lucker’ın mirasını taşımaya çalışmak Suicide Silence’ın sırtında her geçen sene daha da ağır bir yüke dönüşmüştü ve grup tam 8 yıl sonra bunu müzikal anlamda pozitif bir enerjiye çevirebilmiş gözüküyor. Albümle ilgili başlıca konuşulması gereken konu tabii ki de Eddie Hermida’nın vokal performansı. Hermida, brutal’den scream’e tereyağından kıl çeker gibi geçiş yaptığı, pig squeal’den (bkz. domuz cıyaklaması adı verilen deathcore vokal tekniği) clean’e tek bir nefes alış ile bağladığı dudak uçuklatan vokal yelpazesiyle, hayranı olduğumuz eski grubu All Shall Perish’teki performansına sonunda geri dönmüş ve Mitch Lucker’ın mirasını sımsıkı kucaklamış.

Canlı performanslar için ideal bir epik enstrümantal başlangıç parçası olan Meltdown ile açılan albüm, akustik bir intro’ya sahip Serene Obscene’a kadar hiç hız kesmiyor. Groovy death gitar riff’leri, down-tune edilmiş breakdown geçişleriyle, Alex Lopez’in kariyer performansını sergilediği acımasız davul performansına, Eddie Hermida’nın şizoid vokalleri de ekleniyor ve Become The Hunter deathcore envanter listesindeki her kutucuğa tik atarak yılın en tüyler ürpertici metal albümlerinden birisine dönüşüyor.  The Scythe, Disaster Valley ve In Hiding’e ayrıca dikkat. (7/10)

Konuk yazar: Ersay Uçak