TBT #13: Morbid Angel, 1989, Altars Of Madness

Ne de kutlu bir dünyadır hala death metal’in ayakta olduğu, hayatın en önemli gerçeğinden adını alan bir müzik türünün en uç alt türlerinden birinin yoluna durmadan devam ettiği bir dünya… 90’ların ikinci yarısından 2000’lerin ortalarına kadar ağır hastalıklar, ilgisizlik ve kıtlıklar atlatmış olsa da her seferinde yeniden ayağa kalkmayı bildi death metal. 1980’lerin sonundan 1999’ların ortalarına kadar unutulmaz örnekler veren türün ilk kilometre taşlarından biri, türe adını veren “Death Metal” isimli şarkıyı da içeren Possessed’in “Seven Churches” isimli albümüydü 1985 yılında. “Meşajını aldım Possessed gardaş” diyerek şarkının adını kendine grup ismi yapan Chuck Schuldiner’in Death’inin “Scream Bloody Gore”u ise yola 1987’de döşenmiş bir mayındır adeta.

 

Bundan tam otuz yıl önce, takvimler 1989’u gösterdiğinde ise kadrosunda davulda efsanevi ramazan tokmakçısı Pete Sandoval ( ki o dönemki bir diğer işi için, erken grindcore klasiklerinden sayılan Terrorizer’ın “World Downfall” albümüne kafa atınız ), bas/vokalist David Vincent ve gitar işçiliğinde Trey Azagtoth’u barındıran Morbid Angel’ın ilk albümü “Altans Of Madness” çıkacaktır sahneye. Psikedelik rock’dan grindcore’a kadar bir sürü farklı türden etkilenen grup elemanlarının şarkılarını o güne kadar duyulmamış bir yürüyüş tarzıyla kaydettiği albüm, daha önce yayımlanmış hiçbir heavy metal albümüne benzememekte, dinleyen adeta algı şımarması yaşayarak bir anda Game Of Thrones’un son sezonuna atılan seyirci kıvamına gelmektedir. Grup bu kendine özgü ritim ikilisi yürüyüşünü “Covenant” albümüne kadar daha da karmaşıklaştırarak geliştirecek ve bu konuda o kadar özgün hale gelecektir ki, artık günümüzde “Morbid Angel sütü emmiş grup” olarak anılan bir klonlar ordusuna bile sahip olarak anılacaktır. 

 

Bugün maçlarda “Nottingham’da doğdu, Toronto’lu oldu” şeklinde anılan büyük usta Daniel Seagrave tarafından kapağı çizilen “Altars Of Madness”, barbarik Afrika kavimlerine üçlü çektiren “Immortal Rites”ından, en kral grind grubuna taş çıkartan cinnet klasiği “Maze Of Torment”e kadar bir uç müzik fanının ezbere bilmesi gereken albümlerden sayılmaktadır artık. “Şekerim ben nereden bileyim Seagrave’i diyecek cacık kafaları ise memleketimizin brütalizasyon departmanı ustalarından Burial Invocation’ın geçen sene yayınlanan harika albümü “Abiogenesis”in kapağına davet ediyoruz. Sene 2019 oldu, Seagrave baba hala klasiklere kapak çizmeye devam ediyor anlayacağınız. 

 

Evet, şimdi 1989 yılının Mayıs ayına dönüyor ve sanki ilk defa death metal duyar gibi yaparak zamanda yolculuğa çıkıyoruz hep beraber.

 

Albümü dinleyeyim; 

 

 

 

Albümü “vakti zamanında canlı kanlı çalınırken” dinleyeyim; 

 

 

Albümü diğer platformlardan dinleyeyim;