#TBT7: NECROPHAGIST – Bıçaktır o bıçak, özlem olsa duramazsın…
Sizi bilmiyorum, ancak ben feci halde özlüyorum bu grubun müziğini. Hatta sistematik sayılacak bir tutarlılıkla… Death metal seven bünyeler için olası yeni bir albüme ilişkin en ufak bir sinyalin çarpan etkisi oldukça fazla olacak. Öyle böyle beklenmiyorlar yani. Büyük bir iştah ile girişildiği ve gerçekten her anı düşünülerek ve sindirilerek yazılmış notalarla önümüze gelmiş iki adet ciddi manada dev kapasiteli albüm mirası ile beklenmeyecek gibi de değiller hani.
Geride bıraktıkları “Onset of Putrefaction” ve “Epitaph” albümleri ile başarılan işin büyüklüğü, yaptıkları müzik türünü de aşarak metal müziğin ana kemiklerine enjekte olmuş durumda. Sayısız müzisyen ve grup için ilham kaynağı olmuş bu müziklerin arkasındaki başrol ise grubun beyni olarak görebileceğimiz gitar ve vokal işçisi Muhammed Suiçmez. Birçoğumuz onu öylesine benimsemiş ve tanış sayabilecek kadar yakın hissetmiş durumda ki yaklaşıp ateş ister gibi bulduğunuz yerde yeni albüm var mı hazretleri diye soracak durumda. Kendisini bir anlamda 2000’li yılların death metal figürü varsaymakta hiçbir beis de görmüyorum. Bu yaftayı yapıştırmış ya da yapışmasında bir sorun görmeyecek kişiler için izahı da kolay. Necrophagist başrolü Muhammed, özellikle Chuck Schuldiner öldükten sonra benzer bir idol boşluğuna düşmüş insanlar için bulunmaz bir yatırımdı. Bugün Necrophagist adı altında müzik yapmaya devam etmiş olmaları halinde “Death” diskografisi klaslığına yaklaşır olacaklarına da inanıyorum.
Bestelerin içerisine yedirilen neo-klasik melodilerin oldukça etkileyici varyasyonlar ile bu yetenekli ellerde birer harikalığa dönüşmüş olmaları takdire şayan. Pek çok death metal müzisyeni için korkutucu olabilecek bu girift düşünce matematiği, Necrophagist içerisinde öyle yetkin bir şekilde karşımıza çıkıyor ki benzer örneklerini dinlemeye can atan tür takipçileri için az rastlanıldığından ötürü daha da bir kıymetli kılıyor grubun müziğini. Bu hassas ama bir o kadar da iyi kotarıldığında usta sonuçlarla karşımıza çıkan müzik algısı kolay rastlanabilen türden değil. O yüzden de düzenli aralıklar ve tutarlı bir özleme malzeme oluyorlar.
Tabii ki tüm bu özlem dolu cümlelerin, grubun albümlerini dinlemiş insanlar üzerinde birebir etkisi ve karşılığını görebilirsiniz. Teknik yönden müthiş hizalanmış, çok iyi kaydedilmiş albümlerin tüm şarkıları bir başka kişinin favorisi olmuşken (bu konuyu da ayrıca açasım geldi bak; cidden herkesin ortalamada aynı parçaları sevdiği albüm < farklı favoriler) açtıkları bıçak yarası için önümüzde hala iki seçenek var: Ya bıçağı kontrolsüzce çekip kan kaybından büyük kayıplara doğru yol alınacak ya da acı vermesine göz yumarak sessizce bıçak yarası ile iyi geçinilmeye çalışılacak. Seçim sizin…
