10 CLOVERFIELD LANE: Tanıtım aldatmacasıyla izleyici çekme çabası
2008 yılında gösterime giren Cloverfield, yapımcısı J.J. Abrams’ın şirketi Bad Robot prodüksiyonunda büyük bir gizlilikle çekilmişti ve devasa canavar filmlerine farklı bir bakış açısıyla yaklaşıyordu. New York’ta bir anda beliren dev bir canavarın yarattığı yıkımdan kaçıp şehri terk etmeye çalışan bir arkadaş grubunun başından geçenleri anlatan film Godzilla, King Kong vb. dev canavar filmlerinde gördüğümüz, etrafta kaçışıp duran insancıkların gözünden olayları aktarmaktaydı. 1999 yılında gösterime giren The Blair Witch Project filminin gişe başarısından beri süregelen popüler bir akım olan “found footage” usulü çekilmiş film, bu türü sevmeyenlerce beğenilmemiş, kimilerince ise konuya farklı yaklaşım tarzı beğenilmişti. J.J. Abrams yıllardır bir devam filmi çekme olasılığından bahsetmişti.
Ocak ayında ansızın Bad Robot şirketinin prodüksiyonu 10 Cloverfield Lane adlı filmin fragmanı sinemalarda yayınlanmaya başlayınca herkesi şaşırttı. Çekimleri gizlice yapılmış film gösterimine sadece iki ay vakit kala duyurulmuştu. Yapımcılar filmin doğrudan Cloverfield’in devamı olmadığını, ancak onunla bağlantılı olduğunu açıklayınca pek çok kimse ilk filmde yaşanan olaylarla aynı dönemde paralel ilerleyen bir film olduğunu zannetti. Filmin adı ve fragmanı da bu yönde bir izlenim uyandırıyordu.
Fakat bu filmin 2008 tarihli Cloverfield ile en ufak bir alakası olmadığını belirtelim. Bu sebeple filmin adı ve tanıtımları neticesinde yapımcı şirketi izleyicileri tamamen aldatmaya yönelik bir kampanya yapmış durumdalar.
10 Cloverfield Lane bir canavar ya da istila filminden ziyade üç karaktere odaklanan psikolojik bir gerilim. Trafik kazası geçiren Michelle (Mary Elizabeth Winstead) gözlerini bilmediği bir yerde açar. Onu alıkoyan Howard (John Goodman) sert mizacıyla ürkütücü biridir. Kazadan sonra Michelle’i çiftlik evinin altındaki sığınağına getirdiğini, dışarıda kötü bir saldırı olduğunu ve güvenlikleri için orada kalmaları gerektiğini söyler. Michelle bu tanımadığı adamın doğruyu söylediğinden şüphelidir. Sığınakta ayrıca orasının yapımına yardım etmiş Emmett (John Gallager Jr.) adlı biri daha vardır.
Neredeyse tamamı sığınakta geçen film bu üç karakter arasında yaşananlara odaklanmakta. İzleyiciyi de filmin baş karakteri Michelle ile birlikte Howard’ın doğruyu söyleyip söylemediğini, güvenilir biri olup olmadığını keşfetmeye yöneltmekte.
Son dönemin çıkış yapan aktristlerinden Mary Elizabeth Winstead rolündeki başarılı performansı ve sade güzelliğiyle göz dolduruyor. Hollywood’un deneyimli aktörü John Goodman sevecen karakterleri olduğu kadar sert karakterleri de ustalıkla canlandırabileceğini göstermekte. Şahsen gelmiş geçmiş en iyi komedi filmlerinden biri olarak gördüğüm The Big Lebowski’deki unutulmaz Walter rolü bile Goodman’ın daima sempati duyacağım aktörlerden biri olması için yeterli. Emmett rolü bu üç karakterin zayıf halkası olduğundan John Gallager Jr.’ın rolde pek göze batan bir durumu yok.
Winstead ve Goodman’ın oyunculukları dışında filmin dikkate değer başka bir özelliği bulunmuyor. Hikaye kötü değil, ama akılda kalıcı denli iyi de değil. Kısa sürede unutulup gidecek bir film ortaya çıkmış. İlgi çekmek için filmin adına Cloverfield’i eklemek izleyicileri kandırmak olduğu gibi izleyicilerde sonuçsuz kalacak bir beklenti yaratıp filme de zarar veriyor. Film başka bir adla sadece psikolojik gerilim filmi olarak tanıtılsa belki izleyicilerde bu gereksiz beklenti oluşmaz ve filme daha olumlu bir bakış açısı sergilenebilirdi. Ama kuşkusuz o tür bir tanıtım daha az izleyici çekerdi.
Filmin en zayıf yanı ise finali. Son derece başarısız final bölümü tüm film boyunca süren psikolojik gerilim unsurunu klişelerle dolu kötü bir bilim-kurgu korkusuna çeviriyor.
10 Cloverfield Lane ileride hatırlanacaksa izleyicileri tanıtımlarında nasıl aldattığıyla hatırlanacaktır. Özellikle kötü finalinden sonra izleyicilerin sinema salonundan hoşnut ayrılacaklarını hiç zannetmiyorum.
