DAVID BOWIE – En iyi 10 Şarkı

8) LAZARUS

Mert Yıldız: Ne yalan söyleyeyim, önce ‘Blackstar’ ardından da ‘Lazarus’ın kliplerini izlediğimde “yahu bu adam da yaşlandıkça Scott Walker özentisi gibi oldu, veriyo alttan gizemi tekinsizi” diye düşünmekle yetinmiştim. Tabii ki ‘Lazarus’un klibi bilhassa fenaydı, ölüm döşeğinde yatan Bowie ve dolabın içinden çıkan figür ile. Amma ve lakin bir saniye bile olsun “lan acaba bu adam kanser manser mi, ölüyor mu bu?” diye düşünmedim. Bowie yahu bu, ölemez! Maalesef bu klibin yayınlanmasından topu topu birkaç gün sonra hayata gözlerini yumdu Bowie. Şu an hepimiz “Blackstar”ın Bowie’nin ölüm döşeğinde yazdığı albüm olduğunu biliyoruz. Yani bu albüm, ölümün gözlerinin içine bakarken yazılmış bir albüm. Albüme ilk kez kulak verdiğimde de garip bir tekinsizlik hissi olduğunun farkındaydım ama şimdi bu tekinsizlik bambaşka bir anlam kazanıyor. Parçaları geriye dönüp tekrar tekrar dinliyor, sözleri tekrar tekrar okuyor ve ağzım açık, kala kalıyorum. Bowie’nin düşüncelerini ve sırlarını değil de hislerini en net aktaran parça bu. Yıllarca sözlerinde sembollerin ardına başka başka hikayeler gizleyen adam, bu kez çok direkt: “Yukarı bak adamım, cennetteyim.” Cennet lafı tabii ki klasik Bowie alaycılığı ama ana fikir belli, Bowie ölüyor ve fakat ölmek istemiyor. Albümde çok daha tekinsiz ve gizemli şarkılar var mutlaka (tüyler ürperten, üstü kefenle örtülü ‘Sue’ ve albümün isim parçası başta olmak üzere) ancak hiçbiri ‘Lazarus’un netliğine sahip değil. ‘Lazarus,’ Bowie’nin kendine yazdığı bir ağıt, bizler için de bir cenaze marşı.