QUEEN – En İyi 10 Şarkı

10 Şubat 2016

15745

QUEEN - en iyi 10 sarki - Paslanmaz Kalem

4) The Show Must Go On

Doğu Yücel:

Queen’e ilk 10 seçmek gerçekten çok zordu. İlk hazırladığım “ilk 10”da bu şarkıya yer vermediğimi itiraf etmeliyim. İnsan ister istemez herkesin bildiği parçalardan uzak durmaya çalışıyor. Fakat Queen’in ve Freddie Mercury’nin verdiği en net mesajın, bu görkemli mirasın en çarpıcı cümlesinin yer aldığı şarkıya yer vermemek olmazdı diyerek ekledim. Anlaşılan herkes de böyle düşünmüş. “Innuendo” şahsen “A Night at the Opera”dan sonra en sevdiğim Queen albümüdür. Yakın zamanda izleyeceğimiz Freddie Mercury filminde özellikle bu albümün yapılışının anlatılacağı bölümleri çok merak ediyorum. Hastalığı ilerlemesine rağmen Freddie’nin bu albümü bitirmek için gösterdiği efor kelimelerle anlatılabilecek bir şey değil. Brian May, ‘The Show Must Go On’u yazdıktan sonra Freddie’ye gösterir, “Bunu söyleyebileceğinden emin değilim.” der. Brian May, bunu söylerken fiziksel durumunu kastetmiştir. Fakat Freddie bir votka yuvarlayıp kayıt kabinine girer. Sonuç tabii ki insanüstü. Vokal partisyonlarının teknik zorluğu da değil asıl husus. Son derece duygusal yoğunluk içeren sözleri Freddie’nin söyleşindeki hissiyatta yatıyor her şey. Acı olan bir şey daha var: Gösteri devam etti mi Freddie’nin vedasından sonra? Tabii ki etmedi. Çünkü bazı yıldızlar söndükten sonra onların yerini başka kimse alamaz. Diğer yandan kayıtlara alınan Queen gösterisi ilerleyen milenyumlarda bile ışıltısını kaybetmeyecek, o kesin.

Emre Karacaoğlu:

May: “Fred, bence bu söylemesi imkânsız bir parça.”

Mercury: “Yapacağım.”

Mercury bu konuşmanın ardından votkasını yuvarlayıp kayıt odasına girer ve bugün hâlâ gözlerimizi yaşlandıran “The Show Must Go On” performansını sergiler. “Innuendo” albümünün Mercury’nin AIDS hastalığının ilerlemiş olduğu dönemde kaydedildiğini ve bu şarkının sözlerinde bu duruma göndermeler yapıldığını bilmemiz kalbimizdeki ağırlığı taşınmaz bir hale getiriyor. “Yakında o köşeyi döneceğim/Dışarıda şafak ağırıyor ama karanlığın içinde özgür olmak için can atıyorum,” gibi sözler bir örs gibi oturuyor biz dinleyicilerin benliğinde. Mercury yaşamının son dansını icra ettiğini biliyordu ve bunu “yüzünde bir sırıtma”yla yapma konusunda kararlıydı. Bu parçadaki vokal performansı eski dönemlerindeki gücüyle karşılaştırıldığında zayıf olabilir ama daha önceden hiçbir parçada göstermediği bir içtenlik ve cesaret payesi yansıtıyordu. Parçadaki her bir vokal melodisi icrası bu hissiyatla ışıldıyor. Çünkü bütün faniliğimize rağmen, “şov devam etmeli.”