QUEEN – En İyi 10 Şarkı

5) Somebody to Love

Emre Karacaoğlu:

Mercury, gospel/soul şarkıcısı Aretha Franklin sevgisinden yola çıkarak bir şarkı kaydetmek istediğinde, bunu bir Queen standardı haline getirmek için yapması gerekeni çok iyi bilmektedir: gospel temasını baş aşağı getirmek. Gospel, Hristiyanlık inancındaki Tanrı’ya sevgi ve bağlılık üzerineyken, Mercury gibi yaşama, varoluşa ve insanlara sınırsız bir sevgi duyan ama seküler yaşamı benimsemiş bir sanatçı ne yapacaktır? Kalbi bu kadar geniş, böylesine güzel bir insanın nefretten bahsetmesi mümkün olmayacağına göre, o da kendine yakışan gospel temasını seçer: sitem. “Tanrı’m, yıllardır sana inanıyorum, kemiklerime ağrılar girene kadar köpek gibi çalışıyorum her gün… Ama sen de bana bir kere bir rahat nefes aldırmıyorsun!” Armonik yapısı göz kamaştıran bu şaheserin edebi teması da bu açıdan çok eğlencelidir.

Mert Yıldız: 

Birçok eleştirmene göre yayımlandığı gün rock müziğin mihenk taşları arasında yerini almış bir başyapıttır “A Night At The Opera.” Tüm Queen elemanlarının adeta birbirleriyle yarış haline girip yeteneklerini sonuna dek zorladığı, deli dolu, rengarenk bir albümdür. “A Day At The Races” ise yine birçok eleştirmene göre “A Night At The Opera”nın sönük devam albümüdür.

“A Night At The Opera” enerjisine ve dahiliğine sahip olmadığı barizdir “A Day At The Races”ın. Biraz daha “yorgun” tınlar. Ama öyle bir albümü nasıl aşabilirsiniz ki? Dahası müzikalite bakımından hiç de aşağı kalır yanı yoktur aslına bakarsanız. Kanıtını istiyorsanız sizi ‘Somebody To Love’ı dinlemeye davet ederim dostlarım. Freddie Mercury bizzat kendisi bu parçanın ‘Bohemian Rhapsody’den çok daha üstün bir kompozisyon olduğunu iddia etmiştir.

Mercury’nin gospel denemesidir ‘Somebody To Love.’ Brian May’e göre Freddie Mercury bu parçada “Aretha Franklin olmak” istemiştir. Normalde içe kapanık mizaçlı olan, ancak müziği sayesinde farklı karakterlere bürünüp, o karakterlerin gözleriyle dünyayı görüp, kısa bir süreliğine de olsa kendisinden kurtulabilen Mercury, Aretha Franklin rolünü dibine dek oynar bu parçada. Son derece yalın, direkt ancak kalpten gelen lirikleri hissederek, yaşayarak okur piyano eşliğinde. Mercury’nin vokali ve piyanosuna kusursuz bir biçimde ayak uydurur geride kalan üçlü, hem ölçülü müzisyenlikleriyle, hem de akıllara zarar gospel vokalleriyle!

Şarkının 4. dakikasından sonra ulaşılan duygusal final ise popüler müzik tarihinde emsalsizdir. 4 dakika boyunca katlana katlana çığ misali büyüyen bir şarkının biriktirdiği tüm duygusal gerilim, bir şelale misali ancak bu kadar eforsuz ama bir o kadar da görkemli serbest bırakabilir. Bir şarkıyı böylesine büyük bir zirveye ulaştırabilmek her bestecinin harcı değildir, ulaştırabilen de artık hacı olmuş demektir. Freddie Mercury ise tüm hacıların hacısıdır.