PENTAGRAM – En İyi 10 Şarkı

1990 yılında hayatıma giren, o kasvetli vapur sireniyle açılan ilk albüm benim için bir “bayrak”tı. Daha heavy metale yeni başlamış, uç müzik bilgisi Big Four, Kreator, Sodom’dan ibaret; adım adım Bakırköy tayfasından DRI’ı, Napalm Death’i, Obituary’i Suicidal Tendencies’i keşfetmeye başlayan bir çocuk için “Pentagram”ın brutal vokallerle bezeli thrash metal saldırısı o kadar sertti ki, yaşasındı, işte bizim ülkemizde de bu müzik hakkıyla yapılıyordu. Rotten Dogs, Powerstage ve kişisel favorim Dimensions Of Death sokakta yürürken sıra arkadaşım ile birbirimize bağıra çağıra söylediğimiz günlük şarkılardandı. Diğer eleman “Rotten” diye scream vokal yapardı, ben de “Dogs” diye brutal vokalle cevap verirdim. Düşünün; 1991 yılı, sokakta bağırarak – pardon böğürerek – şarkı söyleyen iki ergen liseli, tam bir “Wayne’in Dünyası” anı. İlerleyen yıllarda yeraltına girdikçe Deathroom, Asafated, Hole In The Wall şarkılarına da yapacaktık bunu. Bunları yazmasa mıydım acaba yav? Neyse oldu bir kere :)

Biz lise ikinci sınıfa giderken Pentagram “Trail Blazer”ı çıkardı. İçinde punk/metal, thrash ve heavy metal şarkıları olan karışık bir albümdü. Grubun artık bambaşka bir vokalisti vardı; Ogün Sanlısoy. Kimine göre hitleri Secret Missile ve No One Wins The Fight ile, kimine göre Vita Es Morte ve Brain On The Wall gibi daha sert besteleri ile yükselen bu albümle onlara olan sevgimiz arttı. Pentagram değişmişti. O dönem garip bir dönemdi. İnsanlar Dr. Skull’ın Metal On Metal’indeki rap bölümü ezbere bilir ama Anthrax’ı “rapçilerle çalıştılar” diye aşağılardı. Dolayısıyla ülkenin ilk crossover metal albümünde de hemen fanlar bölünmüştü. Grup bu dönemi çabuk atlattı demek isterdim ama fanlar ne demiş zaten hiç umurlarında değildi, canları ne isterse yapmaya devam ettiler. Pentagram’ın müzikal dönüşümü “Anatolia” ile tamamlanana kadar devam etti. Benim grupla olan yolculuğum burada sona ermişti artık, bambaşka sularda yüzüyordum. Ama onlar tıpkı benim için yaptıkları gibi; heavy metal’e yeni başlayan bir çok çocuğun daha sert uçlara doğru olan yolculuklarında köprü olmaya devam ettiler.

1997 tarihli “Anatolia”, Türkiye’de ve dünyada “popülarite olarak” heavy metalin bittiği bir dönemde piyasaya çıktı ve ortalığı yıktı. Artık vokal görevini Murat İlkan devralmıştı ve Aşık Veysel’in “Gündüz Gece”sine yaptıkları yorum ile Türkiye’deki herkese türkü formatı üzerinden heavy metal dinleterek aslında tarihi bir misyonu yerine getirmişlerdi. 1982’de TRT denetiminden geçerek herkesin diline dolanan Whisky’nin “Bak Biz Genciz”inden sonraki en net başarıydı bu Türkçe heavy metal için. Grup, gerek yurt dışına yönelik olarak Mezarkabul adı ile yayımladıkları “Unspoken” albümünde gerekse içeriye yönelik ve tamamı Türkçe şarkılardan oluşan “Bir” albümünde bu tarzı geliştirdi. Sözlerde tasavvufi bir dil geliştirmeleri ve müziklerindeki Ortadoğu kültür mozağinin yoğun izleri, o dönem Orphaned Land ile birlikte adlarının sıkça anılmasına sebep oldu. Grup 2001’den sonra, “Yeni Türkiye”nin kültürel alanı işgaline tepki olarak kendini yavaş yavaş geri plana çekti. Kariyerlerinin bu en sessiz ve pasif dönemine en sonunda The Climb’dan tanıdığımız Gökalp Ergen’in vokallere geçmesiyle son verdiler ve 2012 yılında altıncı stüdyo albümleri “MMXII” yayımlandı. Klip şarkısı “Geçmişin Yükü” ve albümün kapanışında yer alan “Apokalips” ile fanlardan geçer not alacaktı albüm.

Şöyle bir bakınca, çeyrek asırı devirmiş, artık otuzuncu yaşını kutlamaya hazır bir Pentagram var karşımızda. Dolayısıyla vakit şimdi Paslanmaz Kalem ve konuk Headbang yazarlarının kaleminden en iyi Pentagram şarkılarını okuma vakti. (Ayrıca Pentagram’ı canlı izlemek için kendi ülkesinden kalkıp Zeytinli festivaline gelişiyle tanıdığımız Jaye Crawford da listemize konuk olarak katıldı) Şimdi teybe hangi Pentagram’ı seviyorsanız onu koyun ve başlayın okumaya, bakalım sevdiğiniz “Pentagram” listede mi;

Kerem Onan

10) No One Wins The Fight

Volkan Atay: Şarkının 20. saniyesi ile beraber her zaman kayış kopar bende. İnanılmaz trip bir havaya bürünüyorum. Üzerinden geçen yıllarda türlü türlü anılar biriktirdim bu parça ile. Değişken parça trafiğine, atmosferine ve bugün bile geçerliliğini koruyan fikirlerine övgüler düzüyorum. Gerçekten geriye dönüp baktığımda hala alkışlamak geliyor içimden. Dürüst ve samimi olduğu her halinden belli olan bir albümün yine oldukça samimi hislerle yazılmış harika bir parçası işte. Şarkının değişken yapısı içinde yedirdikleri mehter kısmı ilk anlarda biraz tuhaf kaçsa da zamanla baya alışıp coşku ile eşlik ederken buluyorsunuz kendinizi. En azından bendeki tezahürü böyle. Önemli albüm, önemli şarkı. Hiç boşuna kavga etmeyelim. Şarkının adı aşikar.

Listenin devamını aşağıdaki sayfa numaralarından gezebilirsiniz.